مهتدی

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«در دنیای امروز، مسکن الگوی خاصی پیدا کرده است؛ در مدل‌های جدید آپارتمانی، هرکس واحد مجزایی دارد و معاشرت‌های قدیمی و روابط ارحام، کم فروغ شده و روابط اقشار، انضباط درستی ندارد.
در سبک قدیم، خانواده‌ها بزرگ و عشیره‌ای بودند و یک پدر با فرزندانش در یک خانه زندگی می‌کردند و فرهنگ معاشرت خاصی در آنجا حاکم بود و اخلاق خاصی بین ارحام شکل می‌گرفت. در خانه‌های قدیمی که هنوز هم در بعضی شهرها وجود دارد، غیر از اینکه دارای بخش‌های اندرونی و بیرونی بودند، درب آنها دوکوبه، یکی مخصوص آقایان و دیگری مخصوص بانوان داشت که معلوم می‌شد آن کسی که درب خانه را می‌زند زن است یا مرد و چه کسی باید پشت در به استقبال برود، یعنی نوعش انضباط و دقت در مواجهه اقشار وجود داشت و ارزش و اخلاقی خاصی رعایت می‌شد.

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

یک زن مثل هر انسانی نیاز به تفریح، نور، هوا، آفتاب دارد.
این‌ها نیازهای مشروعند.
اگر ما به نیاز مشروع پاسخ مشروع بدهیم، یعنی فضای تفریح حلال بدون حضور نامحرم برای زنان ایجاد کنیم مشکلی پیش نخواهد آمد.
مشکل از آن‌جایی آغاز می‌شود که برای نیاز مشروع زنان نه تنها بستر پاسخ حلال و مشروع ایجاد نکنیم بلکه با حذف بستر صحیح آن، به آن پاسخ نامشروع بدهیم.
مثلا با معماری، حیاط و فضای غیر مشرف را که در گذشته زنان و خانواده از آن استفاده می‌کردند حذف کنیم و به جایش خانه‌های آپارتمانی بسازیم. در این صورت نیاز زنان به آفتاب و هوا و گیاه در فضای محصور و باحیای خانه تأمین نمی‌شود و زنان برای تأمین این نیاز به راه‌های نامشروع روی می‌آورند.