مهتدی

با سلام به همه مخاطبان

این وبلاگ خصوصی هست و آدرس آن از روی اعتماد به شما داده شده است.

لطفا به هیچ وجه لینک اینجا را در فیسبوک، توییتر و شبکه‌های اجتماعی دیگر قرار ندهید.

اگر هم قرار دادید حذف کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم

️در عرف ما وقتی یکی از عزیزانمان حرف از رفتن و مرگ می‌زند می‌گوییم: «خدا نکنه، ان‌شاءالله زنده باشی...» اما وقتی فاطمه حرف از رفتن می‌زند و برای پیوست به پدرش دعا می‌کند،  ببینید امیرالمؤمنین چه می‌گفتند.

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

یادت باشد کتابی است برای همه، نه‌فقط مردها، نه‌فقط زن‌ها، بلکه برای هرکسی که می‌خواهد الگویی داشته باشد برای انسان بودن، برای بنده بودن.
الگویی از زندگی مجاهدانه؛ زندگی‌ای که در آن هم مرد مجاهد است و هم زن؛ و همدیگر را یاری می‌کنند برای رشد و بندگی و ایثار و جهاد؛ و حواسشان هست که طرف مقابل از این معرکه جا نماند.

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

در خانواده حداقلی، حقوق و تکالیف متقابل حرف اول را می‌زند.
در چنین خانواده‌ای، حق من این است و تکلیف تو آن است، حق تو آن است و تکلیف من این است، می‌شود محور تعامل و ارتباط میان همسران.
اما در خانواده حداکثری، ایثار محور زوجیت است.
گذشتن از خود و حقوق خود برای همسر.
چه زن برای مرد و چه مرد برای زن.
ویژگی خانواده حداکثری، حداکثر بودن همه خوبی‌ها و نیکی‌ها در آن است و مسابقه برای بهتر بودن و بهتر شدن، برای مهربانی و فداکاری بیشتر.
در چنین خانواده‌ای، مودت و رحمت اصل است نه حقوق.
یکی از بزرگ‌ترین ظلم‌های فمینیسم در مورد خانواده این بود که آن را از کانون مهر و عطوفت، به خانواده حداقلیِ قانونی تقلیل داد.

قوانین و حقوق متقابل میان زن و مرد در خانواده مانند ستون‌های یک ساختمان است.

ولی یک‌خانه برای زندگی نیاز به مصالح دیگری دارد.

همان‌گونه که نمی‌توان صرفاً با ستون‌های یک ‌خانه، ساکن آن شد، با قوانین صِرف هم نمی‌توان بنای زندگی خانوادگی را گذاشت.

مودت و رحمت که در ایثار، فداکاری و محبت ظهور و بروز دارند، مصالح زندگی‌اند برای خانواده الهی تا بستری باشند برای بندگی خداوند رحمن رحیم.