بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
اگر تصور می‌کنید دیدگاه‌های فمینیست‌های ایرانی از فضا می‌آید و پشتوانه و تجربه‌ای در جهان پشتش نیست!
اگر برایتان سؤال است چرا دوچرخه؟
مگر دوچرخه می‌تواند چه کمکی به جنبش فمینیسم کند!
این متن را بخوانید.
.
در میان عوام، فمینیسم جنبشی است به دنبال حقوق زنان و هرکسی در هرکجای جهان با هر پشتوانه ایدئولوژیک از حقوق زنان گفت یعنی فمینیست است!
درصورتی‌که این تصور سطحی و از روی ساده‌انگاری است.
فمینیسم دارای فلسفه و اهداف ویژه‌ای است که در همه کشورها برای پیاده‌سازی آن تلاش می‌کند. فمینیسم روش‌ها و مطالباتی ثابت دارد که از طریق آن‌ها به نتایج مدنظر خود دست می‌یابد.
بگذارید موضوع را با یک مثال کمی ملموس‌تر کنم.
خانم استیسی در انیمیشن آن‌شرلی را به خاطر دارید؟ و یا اخیراً سریال‌هایی که از آن ساخته‌شده است؟
خانم معلمی مدرن و مجرد که با دوچرخه به مدرسه می‌آمد! و اهالی اون‌لی از نوع رفت‌وآمد و پوشش او متعجب بودند و دیدگاه‌های جدید خانم استیسی را تهدیدی برای سنت شهر کوچکشان می‌دانند؛ و درنهایت برای اخراج او از مدرسه جلسه‌ای می‌گذارند اما خانم استیسی در آن مدرسه ماندگار می‌شود.
دریافت
حجم: 8.12 مگابایت
این تصویر که بارها در انیمیشن‌ها و فیلم‌های ان‌شرلی ارائه شد، نمادی از تغییر زنان به عنوان یکی از دستاوردهای فمینیسم در آن دوره زمانی است.
برای فهم موضوع باید کمی با امواج فمینیسم و افراد شاخص آن آشنا باشید. تغییر لباس از مطالبات اصلی فمینیست‌های موج اول بود. همچنین رواج استفاده از دوچرخه به‌عنوان یک وسیله حمل‌ونقل ارزان در اروپا، با موج اول فمینیسم و مطالبات آن‌هم زمان شد. هم‌زمانی این دو اتفاق موجب شد که دوچرخه نویدبخش آزادی برای زنان باشد.
در سال ۱۸۹۵ فرانسیس ویلارد از رهبران موج اول فمینیسم کتابی منتشر کرد با عنوان «چرخی میان چرخ‌ها: چگونه دوچرخه‌سواری را یاد گرفتم.» او در این کتاب در مورد دوچرخه‌سواری زنان، هموار کردن این مسیر و لزوم تغییر لباس زنان برای دوچرخه‌سواری می‌گوید. او پس از توصیف شرایط دست و پاگیر لباس زنان در آن دوره، می‌گوید: « زنان برای دوچرخه‌سواری باید لباس مناسب‌تری بپوشند و درصورتی‌که این کار را انجام دهند بسیاری از تعصبات بیجا به همراهش از بین خواهند رفت.» بیان او نشان‌دهنده وجود حساسیت جامعه نسبت به لباس زنان و دوچرخه‌سواری آنان بوده است.
همان‌گونه که ویلارد پیش‌بینی کرده بود، رواج دوچرخه‌سواری موجب تغییر لباس زنان شد و پوشیدن شلوارهای خاص، به‌جای پیراهن و دامن‌های بلند چین‌دار مرسوم شد. در ادامه دوچرخه‌سواری تبدیل به تجسم فردیت زنان برای جنبش «حق رأی» شد علاوه بر این، به آنان آزادی بیشتری برای انجام فعالیت‌های روزانه و مسافرت داد.
برای نوشتن این مطالب از این دو مقاله استفاده شده است.
