مهتدی

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام خامنه‌ای در ابتدای سخنرانی خود در روز قدس، با دقت و درایت منحصربه‌فردشان، به بخشی از آیه‌ی 205 سوره‌ی بقره اشاره‌کرده و فرمودند: «اولین سخن، یادآوری بزرگیِ فاجعه‌ی غصب کشور فلسطین و تشکیل غدّه‌ی سرطانی صهیونیستی در آن است. در میان جنایات بشری دوران نزدیک به زمان حاضر، هیچ جنایتی در این حجم و با این شدّت وجود ندارد. غصب یک کشور و بیرون کردن مردم برای همیشه از خانه و کاشانه و سرزمین اجدادی خود، آن‌هم با فجیع‌ترین انواع قتل و جنایت و هلاکِ حَرث و نسل و ده‌ها سال تداوم این ستم تاریخی، حقیقتاً یک رکورد جدید از سَبُعیّت و شیطان‌صفتی بشر است.»

بسم الله الرحمن الرحیم

من سعیم این بوده در وبلاگ مطالب ناب و کمتر شنیده شده‌ای را بنویسم و این گونه نوشتن توفیق هم می‌خواهد. اما مدتی است توفیق نوشتن مثل قبل از من گرفته شده و شأن مخاطبان اینجا هم به من اجازه نمی‌دهد بعضی مطالب دم دستی که در شبکه‌های اجتماعی می‌نویسم را اینجا هم منتشر کنم.

به همین دلیل هر وقت که توفیق نوشتن مطلب خوب را پیدا کردم اینجا می‌نویسم.

عجالتا در اینستاگرام می‌نویسم و همان مطالب را در کانال‌های ایتا، بله و تلگرام هم منتشر می‌کنم.

محتوای اینستا از مطالب قدیم صالحات است و اخیرا هم با چند نفر از خانم‌ها در حال ترجمه و تودوین و انتشار یک سری کلیپ در مورد تفاوت زنان و مردان هستیم که به دلایلی تمایل نداشتم اینجا منتشر کنم.

یک پیج خصوصی اینستاگرام هم هست که آن جا با توجه به مطالعات روزانه و نکاتی که برخورد دارم مطالبی می‌نویسم. اگر تمایل داشتید بفرمایید مخاطب وبلاگ هستید و مطالب آن‌جا را دنبال کنید.

آدرس صفحه عمومی اینستاگرام https://www.instagram.com/_momenaat

(صفحات عمومی اینستاگرام را بدون داشتن حساب کاربری از طریق مرورگر وب می‌توان پیگیری کرد.)

و آیدی momenaat برای همه کانال‌ها در ایتا، بله و تلگرام

و این هم پیج خصوصی اینستاگرام: https://www.instagram.com/momenaat2

بسم الله الرحمن الرحیم

در ادامه دو مطلب قبل، این یادداشت را خواندم که به نظرم با نگا زیباتر و قلم بهتری به موضوع پرداختند.

«قرنطینه خانگی» شرایطی را فراهم نموده تا افراد خانواده تمام وقت در کنار هم باشند و سبک جدیدی از زندگی که بسیاری از خانواده ها تا به حال آن را تجربه نکرده بودند، شکل بگیرد.
این با هم بودن تمام وقت در برخی خانواده ها به نزاع و دعوا می انجامد و بر بگو مگوهایشان دامن می زند.
چه خوب است در این فرصت مغتنم، کمی درباره برخی مسائلی که تا به حال فرصت اندیشیدن پیرامونش را نداشتیم، تأمل نماییم.

بسم الله الرحمن الرحیم
در این بخش سراغ دین می‌روم، سراغ اسلام. (و نه قوانین و حقوق موجود در جامعه ما که ناقصند.)
«فهم من» این است که در قرآن، هنگام آغاز زوجیت حرفی از حقوق و قوانین نیست.
 حرف از سکینت است و مودت و رحمت.
وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ
و مجموع این‌ها آیت و نشانه‌ای است برای تفکر کردن.
و حقوق، نتیجه عقد و «میثاق غلیظ» میان زن و مرد است. همان‌گونه که هر عقدی برای طرفین حقوقی را به دنبال خودش دارد.
حقوقی که می‌تواند با شروط ضمن عقد بنا به توافق زوجین کم و زیاد شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

من قبلا در مورد این موضوع بارها از منظرهای گوناگون نوشتم. به ویژه در صالحات.

حالا اگر تمایل داشتید از این منظر مطالعه کنید.

می خواهم خیلی صاف و راحت در مورد مشکل شایع «حق من اینه / وظیفه تو اینه/ من وظیفه‌ای ندارم و...» در زندگی‌های مشترک حرف بزنم. مشکلی که احتمالا خیلی از ما شنیده‌ایم یا با آن مواجه بودیم.